wtorek, 27 sierpnia 2013

Rozdział XL



„Praw­dzi­wa miłość zaczy­na się tam, gdzie nicze­go już w za­mian nie oczekuje”

***

Kiedy w końcu udało im wydostać się z domu, przemierzali ulice, trzymając się za ręce. Żadne z nich nie odzywało się, gdyż oboje delektowali się ciszą, która otaczała tę okolicę.
Ulice wiały pustką z powodu brzydkiej pogody. Nie licząc psów wraz z ich właścicielami. Żadnych paparazzi i fanek. Wreszcie spokój.
W końcu mogli wyjść nie kryjąc się za marnymi przebierankami.
Cisza między nimi nie trwała jednak długo.
Liam, co chwila pokazywał jej mijane przez nich budynki i opowiadał związane z nimi historie.
Po tym spacerze dziewczyna wiedziała już, gdzie chłopak pierwszy raz się całował…
Było to przy ogromnej fontannie, do której Kate o mało nie wpadła. Kolejny raz przeklinała swoją niezdarność i całkowity brak równowagi.
Na szczęście obok niej szedł brunet, asekurując ją. Kiedy niebezpiecznie się zachwiała, nastolatek szybko objął ją w talii.
Gdy później chodzili ścieżkami w parku, wypominał jej, że należy mu się nagroda za obronę jej przed niechcianą kąpielą w zapewne lodowatej wodzie.
Pokazał jej szkołę, do której uczęszczał i gdzie z kolegami uciekali na wagary.
Była to zaniedbana szopa, która widocznie miała się ku rozpadowi.
Liam zapewnił ją, że kiedyś to miejsce znacznie lepiej wyglądało, choć dla niej było to niemożliwe...
Zabrał ją również na polanę otoczoną brzozami i klonami, na której w weekendy urządzali ognisko. Brunet opowiadał, że zbierała się tam przeważnie cała klasa. Wyznał jej, że to właśnie na jednym z takich ognisk jego koledzy i koleżanki namówili go do wzięcia udziału w The X Factor.
Widok tego miejsca pozytywnie wpłynął na Katherine.
Mimo tego, że drzewa pokryte były tylko resztą swoich żółto-brązowych liści, a ich pozostała część przykryła zieloną trawę polanki w kształcie owalu.
Kiedy szatynka podniosła głowę, zobaczyła masę comulusów, przykrywające niebo, które jeszcze w drodze do rodziców nastolatka było błękitne. Może jej się zdawało, ale miała wrażenie, że na jej twarz spadają pojedyncze krople deszczu.
Chłopak zdawał się tego nie zauważać i dalej kontynuował swoją wypowiedź:
- A stąd często ścigaliśmy się do tej dużej fontanny, do której, o mało co, przed chwilą nie wpadłaś... – powiedział Liam, celowo wytykając jej potknięcie - Nie będę przed Tobą ukrywał, że zazwyczaj wygrywałem – dodał, uśmiechając się szeroko.
- Skoro uważasz się za takiego szybkiego, to z chęcią sprawdzę Twoją kondycję - stwierdziła Katherine - Berek! – dopowiedziała, klepiąc go w ramię i puszczając się biegiem.
- To nie fair! - krzyknął Liam, podążając za szatynką.
Kate najszybsza nie była, ale do najwolniejszych osób też nie należała. Można by rzec, że była po środku.
Tylko, że w warunkach całkowicie odmiennych od tu panujących...
Mokra ziemia, pokryta warstwą liści, była tak miękka, że nie sposób było porządnie się wybić. Pomijając fakt pułapek, czyhających na nią na każdym metrze, w postaci wystających korzeni. Jakby tego było mało, deszcz przybrał na sile, rozmywając jej całą widoczność, tak że praktycznie biegła na oślep.
Kiedy dotarła do rozwidlenia dróg, gdzie jedna skręcała w lewo, a druga biegła prosto, wybrała tę drugą opcję. Nie miała czasu na zastanowienie się, bo niedaleko słyszała biegnącego za nią bruneta.
Nie miała pojęcia, ile już biegnie, ale jej nogi powoli odmawiały posłuszeństwa, oddech stał się nierówny, a serce biło jak oszalałe.
Nie słyszała już odgłosów biegnącego za nią Liam'a, ale zastanawiała się czy ten fakt był pozytywny, czy negatywny...
Brunet mógł pobiec do fontanny skrótem, znanym tylko sobie, a Katherine mogła wybrać nie tę ścieżkę, którą należało.
Gdy zaczęła martwić się tym, iż się zgubiła, ujrzała w oddali cel jej biegu - fontannę, przy której nie było jeszcze jej chłopaka.
Dziewczyna miała chorą satysfakcję z tego, że dotarła do celu pierwsza, mimo iż jest wolniejsza, a nastolatek znał okolicę o wiele lepiej, bo w końcu się tu wychował.
Gdy tylko obejrzała się w prawo, zrozumiała, że był to ogromny błąd…
Poczuła czyjeś silne i ciepłe ręce obejmujące ją w talii.
Gdyby nie wiedziała do kogo należą, nieźle by się przestraszyła...
Obróciła się przodem do dziewiętnastolatka.
Zdawał się być w ogóle nie zmęczony. Uśmiechał się tak, jakby był to tylko relaksujący spacerek.
Za to Kate nie umiała uspokoić oddechu, gardło piekło ją niemiłosiernie, a do zarumienionych policzków przykleiły się mokre od deszczu włosy.
- Mam Cię - odezwał się członek zespołu One Direction.
- Jak to zrobiłeś, że nie jesteś w ogóle zmęczony? - zapytała nastolatka.
- Po pierwsze, skarbie, wybrałaś dłuższą drogę. Po drugie, jestem szybszy. Po trzecie, lepiej znam okolice - zaśmiał się chłopak - Złapałem Cię, więc należy mi się nagroda – dodał, nadstawiając policzek.
- Chyba mnie należy się jakaś rekompensata za to, że przebiegłam taki kawał na darmo - mruknęła z niezadowoleniem młodsza siostra Harry'ego.
- Skoro tak twierdzisz…- westchnął, nachylając się, aby złożyć na ustach swojej ukochanej namiętny pocałunek.
Jednak zanim zdążył dotknąć jej ust, telefon nastolatki, znajdujący się w lewej kieszeni jej płaszcza, zaczął dzwonić.
- To zapewne Harry - wymruczała Katherine spod jego ust, jednocześnie sięgając po komórkę.
- Nie. Odbieraj. Tego. Teraz - powiedział dobitnie Liam, akceptując każde swoje słowo  i wyjmując telefon za dziewczynę, po czym, nie zerkając nawet na wyświetlacz, rozłączył połączenie.
- Ale... - zaczęła szatynka.
- Później - wtrącił chłopak, zamykając jej usta pocałunkiem.
Jeżeli miała określić stan, w którym się znajdowała jednym słowem, to z pewnością byłoby to niebo.
Proszę bardzo, jeżeli deszcz chce sobie dalej padać, niech pada.
Pocieszeniem było to, że i tak była już cała mokra.
Kiedy przypominała sobie rozmowy z koleżankami, które z każdym kolejnym pocałunkiem swojego chłopaka, nudziły się coraz bardziej, nie umiała w to uwierzyć. Z nią było dokładnie na odwrót. Z każdym kolejnym dotykiem ust Liam'a chciała więcej.
Mimo, że znała go już dwa lata, miała wrażenie, że poznaje go na nowo.
Nie chciała nawet myśleć, że kiedyś może go stracić.
I znowu dzwonek telefonu.
Przeklęta komórka!
Tym razem to nie jej własność im przeszkodziła. Dźwięk wydobywał się ewidentnie z urządzenie bruneta.
Z jękiem odsunął się od szatynki, patrząc na wyświetlacz.
- No to już nie żyję - stwierdził chłopak.
- Harry…? - zapytała Katherine.
- Gorzej... Mama - westchnął Liam, odbierając połączenie.
Szatynka nie była wstanie zrozumieć całej wypowiedzi kobiety, ale z jej podniesionego głosu wychwyciła pojedyncze słowa takie jak: "Czyś Ty zwariował?!", "Zachowujesz się strasznie nieodpowiedzialnie!", "Gdzie wy tyle czasu jesteście?!".
Chłopak podczas monologu swojej matki, co jakiś czas, teatralnie się krzywił. Gdy kobiecie wyczerpały się argumenty, przemówił jej syn:
- Niedługo będziemy w domu…
Pani Payne znów zaczynała mówić coś do słuchawki, ale zanim zdążyła się naprawdę rozkręcić, brunet przerwał połączenie.
- Mama jest na mnie wściekła za to, że tak długo nas nie ma, a przy okazji martwi się, że złapał nas deszcz - wyjaśnił nastolatek.
- Jak widać dużo się nie pomyliła… - powiedziała Kate, szczękając zębami.
- Ty się trzęsiesz - zauważył odkrywczo dziewiętnastolatek.
"Brawo, bystry jesteś!" - pomyślała z sarkazmem młodsza siostra Harry'ego, a na głos zadziornie powiedziała:
- No cóż, dotychczas zajmowałeś się jedną, konkretną częścią mojego ciała...
- Wracajmy już, bo jeżeli się przeziębisz, to nie chcę być w swojej skórze po spotkaniu z moją mamą, nie wspominając nawet o Twoim nadopiekuńczym braciszku - oznajmił Liam.
- Ej, jesteś nie fair w stosunku do niego – oświadczyła, robiąc naburmuszoną minę - Ostatni raz byłam chora dwa lata temu i to tylko dlatego, że Harry mnie zaraził...

***

Przez całą drogę powrotną biegli, dlatego dziewczyna, już drugi raz dzisiaj, znalazła się w opłakanym stanie.
Gdy dotarli do domu rodzinnego jednego z członków zespołu One Direction, mama Liam'a od razu wysłała ją na górę, aby się przebrała i wysuszyła mokre włosy.
Z dołu dobiegały ją dźwięki ostrej wymiany zdań.
Zapewne brunet właśnie wysłuchiwał jaki to jest nieodpowiedzialny.
Katherine wcale tak nie uważała.
W jakiś sposób, wszystko to, co się dzisiaj wydarzyło, było romantyczne i urocze.
Kiedy szatynka zeszła na dół, Liam i jego rodzice czekali na nią w salonie.
Na szklanym stoliku stały kubki z herbatą, a obok nich maślane ciasteczka i szarlotka, której zapach czuć było na całe pomieszczenie.
Gdy brunet ją dostrzegł, poklepał wolne miejsce koło siebie, na brązowej, skórzanej sofie.
Kate usiadła koło niego, po czym on okrył ich oboje kocem i podał nastolatce kubek z herbatą, wcześniej się po niego nachylając.
Szatynka stwierdziła, że ta jego "opiekuńczość" była pokazem zaserwowanym jego matce, ale bądź co bądź, nie narzekała, bo było to bardzo przyjemne.
Z początku oglądali jakiś nudny film, ale gdy ojciec Liam'a zauważył, że zarówno jego syn jak i jego dziewczyna przysypiają, stwierdził, że zagrają w Scrabble.
W tym czasie pogoda znacznie się poprawiła. Deszcz przestał padać, a słońce prześwitywało z powoli przesuwających się chmur.

***
- Gdzie Ty mnie prowadzisz? - zapytała młodsza siostra Harry’ego.
Liam niespełna kilka minut temu, wparował do pokoju gościnnego, gdzie miała spędzić dzisiejszą noc i oświadczył, że musi jej coś koniecznie pokazać.
Dlatego przemierzała teraz ciemne korytarze jego rodzinnego domu, trzymając go za rękę i co chwila się o coś potykając.
- Zobaczysz - powiedział tajemniczo brunet.
- Ależ dyplomatyczna odpowiedź – prychnęła siedemnastolatka - Może mógłbyś ją trochę rozwinąć…?
- Ciszej, bo obudzisz moich rodziców - upomniał chłopak, przykładając sobie palec do ust.
- Boję się nawet pomyśleć, co będą o mnie sądzić, jeżeli tak by się stało - powiedziała Katherine, wyobrażając sobie całą tą sytuację i zaczynając stosować się do rad swojego chłopaka, poprzez zniżenia tonu głosu do szeptu.
Gdy stanęli pod drzwiami jakiegoś pokoju, nastolatek rozkazał:
- Zamknij oczy.
- Po co? - zapytała ciekawska dziewczyna.
- Kate... - westchnął z rezygnacją w głosie.
- No dobrze, już dobrze - skapitulowała nastolatka.
- Tylko nie podglądaj - ostrzegł dziewiętnastolatek.
Posłusznie zamknęła oczy i praktycznie w tym samym momencie usłyszała jak Liam otwiera drzwi.
Poszli kawałek dalej i po chwili usłyszała jakieś skrzypnięcie, któremu towarzyszył podmuch wiatru.
Pod jego wpływem dziewczyna zadrżała.
Nastolatek musiał to poczuć, gdyż już chwilę później miała na ramionach ciepły koc.
- Możesz już otworzyć oczy - oznajmił Liam.
Kiedy otworzyła oczy ujrzała niesamowity widok.
Na niebie iskrzyły się miliony gwiazd.
Udało jej się nawet dostrzec Mały i Duży Wóz.
Po południowych, deszczowych chmurach nie było już śladu.
Jednym słowem widok zapierał dech w piersiach.
Dopiero po chwili dostrzegła, że na malutkim stoliczku stoi miseczka ze świeżymi truskawkami, a obok nich bita śmietana.
To, co przygotował Liam, było naprawdę słodkie, ale nie przewidział jednej rzeczy...
- Dzisiaj jest noc spadających gwiazd, więc pomyślałem, że warto byłoby to zobaczyć - oznajmił brunet.
- Przepraszam za pytanie, ale co z nocą spadających gwiazd, mają wspólnego truskawki? – spytała, śmiejąc się.
- Z czego znów się śmiejesz? - zapytał lekko urażony nastolatek.
- Spośród wszystkich owoców wybrałeś akurat te, na które jestem uczulona - wyjaśniła Katherine - Strasznie po nich puchnę i dostaję wysypkę.
- Zawszę muszę coś zawalić… - pożalił się dziewiętnastolatek, spuszczając głowę.
- Ej, nie obwiniaj się – powiedziała szatynka - Skąd mogłeś wiedzieć, że jestem uczulona na truskawki…?
- Powinienem wiedzieć takie rzeczy, skoro jesteśmy razem – stwierdził.
Dziewczyna zmusiła go, aby popatrzył w jej czekoladowe tęczówki.
- A teraz posłuchaj – powiedziała z mocą - Nikt nigdy nie zrobił dla mnie czegoś tak pięknego i nie pozwolę Ci, rozumiesz?  - zapytała retorycznie - Nie pozwolę! - podkreśliła - Żebyś zepsuł tę chwilę faktem, że jestem uczulona na truskawki – powiedziała, głaszcząc go po policzku.
Liam po jej słowach uśmiechnął się nieznacznie i zapytał, wyciągając do niej dłoń:
- Mogę panią prosić?
- Ale tak bez muzyki? - zawahała się młodsza siostra Harry'ego.
Jakby w odpowiedzi na jej pytanie, wyciągnął z lewej kieszeni bluzy odtwarzacz i podał jej jedną ze słuchawek.
Nastolatka włożyła ją do ucha, po czym chwyciła jego powtórnie wyciągniętą dłoń. Jej druga ręka powędrowała na ramię bruneta, a jego ręka na talię Katherine.
Z odtwarzacza płynęła dość spokojna melodia.
Niesamowicie łatwo się do niej tańczyło.
Liam okręcił ja dookoła, po czym wychylił do tyłu.
Przez myśl jej nawet nie przeszło, że mógłby ją upuścić. Całkowicie mu ufała.
Kiedy muzyka zdawała się już kończyć, szepnęła mu wprost do ucha:
- Wariat.
- Zakochany wariat - sprostował brunet, uśmiechając się do szatynki - Gdy byliśmy dzisiaj na spacerze, zastanawiałem się jak wyglądałoby teraz moje życie, gdybym nie zgłosił się do The X Factor albo, gdybym dostał się do występów na żywo, ale jako solista.
- Pewne jest to, że nie byłbyś w zespole One Direction - wtrąciła nastolatka.
- Chyba nie to byłoby dla mnie najgorsze - stwierdził dziewiętnastolatek.
- A co? - zapytała dziewczyna.
- Nigdy nie poznałbym Ciebie, a nie jestem nawet w stanie wyobrazić sobie takiego życia - wyznał.
- Zobacz, gwiazda – oznajmiła, odwracając głowę w jej stronę.
- Katheirne, popatrz na mnie – oświadczył, używając jej pełnego imienia, co robił bardzo rzadko.
Kate odwróciła się twarzą do niego.
Liam ręką, którą wcześniej trzymał na jej talii, pogłaskał ją delikatnie po policzku.
- Wiesz co, nie muszę sobie niczego życzyć - stwierdził brunet - Wszystkim czego potrzebuję do pełni szczęścia jesteś Ty – wyznał, uśmiechając się delikatnie.
W oczach szatynki zaszkliły się łzy, po czym zaczęły pojedynczo spływać po jej zarumienionych policzkach.
- Dlaczego płaczesz? - zapytał zmartwiony, ocierając z jej twarzy krople słonej wody.
- W-wzruszyłeś… m-mnie - wydukała oskarżycielsko młodsza siostra Hazzy.
- Oj, Kate - westchnął dziewiętnastolatek, przytulając szatynkę.
Gdy już udało się jej, jako tako, uspokoić, odsunęła się od swojego chłopaka i patrząc mu prosto w oczy, powiedziała:
- Kocham Cię.
- Ja Ciebie też - odpowiedział Liam, pochylając się nad jej ustami.
No i już kolejny raz dzisiejszego dnia znalazła się w niebie.

***

Gdyby ktoś, parę dni wcześniej, oświadczył Katherine, że wyjazd do rodziców chłopaka, podziała na nią w sposób tak relaksujący i odprężający, to nigdy by w to nie uwierzyła, a co ciekawsze, pewnie by go wyśmiała i stwierdziła, że oszalał albo brakuje mu piątej klepki.
A mimo wszystko tak się stało.
Gdy po pysznym, niedzielnym, pełnym kalorii obiedzie, mieli wyjeżdżać, nie miała na to nawet najmniejszej ochoty.
Rodzice Liam'a wycałowali zarówno swojego syna, jak i jego dziewczynę oraz zaprosili na kolejny wolny weekend.
A pomyśleć, że Kate wcześniej strasznie stresowała się tymi odwiedzinami.
Gdy wyjeżdżali z podjazdu, matka i ojciec bruneta machali do nich z uśmiechami na twarzach.
Po chwili zginęli wśród rozmywających się obrazów.
Niestety pora wrócić do ponurej rzeczywistości…

64 komentarze:

  1. Jakie to było piękne <3
    Wena dopisuję a ja się cieszę!!
    No niestety teraz ta ponura rzeczywistość !
    Albo z tym deszczem tak słodko .
    Czekam na nowy ,ale nie śpiesz się ,jeśli miałabyś pisać długo ,ale takie rozdziały to warto było by czekać .
    Pozdrawiam Magda

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuję ;*
      To było pisane dawno, dawno temu ;P Chyba jeszcze w zeszłym roku, a że lubię ten fragment, z konkretnych dla mnie powodów, to szybko poszło mi jego sprawdzenie i dlatego wyszło to tak szybko, jak wyszło ;)
      Ponura rzeczywistość zacznie się dla Kate dopiero po kilku rozdziałach, o ile dobrze pamiętam ;D
      Deszcz słodki, ale dla mnie gwiazdy lepsze. Po prostu uwielbiam ten moment ;D
      Całuję ;*

      Usuń
  2. Fakt, piękne... I tak szybko? Podziwiam. No, fajny.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Zgadzam się wyjątkowo szybko ;P
      Dziękuję i pozdrawiam ;)

      Usuń
  3. Super rozdział. I pojawił się wyjątkowo szybko. Kate i Liam to taka słodka para. Ten spacer i te gwiazdy. Rozmarzyłam się :p
    Nie mogę się już doczekać kolejnego rozdziału ;)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Aw, dziękuję ;D
      Pozdrawiam ;)

      Usuń
    2. Dziękujemy za nominację, ale już brałyśmy w tym udział i stwierdziłyśmy, że jest to zajęcie dość pracochłonne, a z racji tego, że zaczęła się szkoła nie mamy dla bloga tyle czasu, co kiedyś...
      Pozdrawiam ;D

      Usuń
  4. ja pierdolę co to kurwa jest?! większego chujowstwa w życiu nie widziałam! jak można to czytać?! w życiu bym tego nie poleciła... /Ann

    i teraz czekam na waszą zajebistą odpowiedź :))))))))))))))))))) i nie pytajcie kurwa czemu piszę z anonima, bo do chuja konta nie mam! ugh -.-

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. O Boże, umieram z rozpaczy po przeczytaniu twojego komentarza...
      To nawet nie jest konstruktywna krytyka. To jest zwykły hejt, który niby ma mnie zdołować, tak...? No to tu cię zdziwię... Zdanie jakiejś niedorozwiniętej małolaty mam gdzieś, a to, że sobie poprzeklinasz nawet w najmniejszym stopniu nie świadczy o twojej inteligencji, no chyba, że o jej braku...
      Nikt Ci nie każe tego czytać, komentować, a tym bardziej polecać...
      Jeżeli to jest takie beznadziejne, to możem drogi anonimie, napiszesz, co tu jest takie głupie...? Przepraszam, to już dla takiej osoby jak ty jest zdecydowanie za trudne. Bo z twojej marnej wypowiedzi wnioskuję, że ułożenie zdania, które nie zawiera wulgaryzmu jest dla ciebie niewykonalne...
      Proszę bardzo, masz swoją "zajebistą" odpowiedź...!

      Usuń
    2. To po co to czytasz Ann! Nie podoba się to nie czytaj! I jeszcze jedno mogą to czytać nieletnie osoby więc nie przeklinaj!!

      Usuń
    3. Dzięki, że stoisz po naszej stronie ;) To naprawdę bardzo miłe ;)
      Ja tego człowieka tam do góry nie rozumiem, także może troszeczkę za ostro go potraktowałam...

      Usuń
  5. No dziewczyny najlepszy rozdział jaki dotąd czytałam! Gratulacje!!! A i jeszcze jedno to ja Ana no wiecie co mam urodziny 13 maja zalogowałam się wreszcie na profil. :) :* NARESZCIE!! I życzę wam pisania tak dalej!! Tak trzymać!! :D

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Aw, dziękuję ;*
      Pamiętam Cię.! ;D To właśnie Tobie dedykowałam wtedy rozdział ;D
      Miło, że jeszcze z nami jesteś i masz czas i ochotę na czytanie tych naszych wypocin ;)
      Całuję ;D

      Usuń
  6. Wszystko super, pisz dalej :) Pozdrawiam ciepło i zapraszam w wolnej chwili do mnie xxxx

    ---------------------------------
    Nim zdążyłam się głębiej nad tym zastanowić, tuż przed moim nosem zatrzymał się czarny samochód, z którego wysiadła jakaś kobieta. Było ciemno, więc nie widziałam jej zbyt dokładnie. Bez słowa rzuciła w kierunku Louisa kluczyki od auta, które złapał w locie tuż przed swoim nosem.

    - Dzięki, Lottie. – powiedział do kobiety, która odpowiedziała jedynie uśmiechem i weszła do środka – Chodź, odwiozę cię do domu. – rzucił z kolei w moim kierunku, a jego głos zabrzmiał wyjątkowo miękko.
    - Ale… Ja nie mam domu… - wybąkałam totalnie bez sensu jak mazgające się dziecko.
    - To gdziekolwiek. Nie będziesz tu tak siedzieć.

    http://insomnia-fanfiction.blogspot.com/


    .

    OdpowiedzUsuń
  7. Kocham ten blog <3
    I naprawdę podziwiam waszą pracę, chciałabym wiedzieć tylko czy będzie jeszcze więcej rozdziałów, ponieważ lubię takie długie blogi, ale nie mówię że u was też tak ma być. No i oczywiście kiedy następny? <3

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Aw, dziękujemy ;D
      Spokojnie, w moim biurku leży jeszcze jeden nieprzepisany zeszyt, o ile się orientuje Magda ma kolejny, jeden jest zaczęty, ale nieskończony, no i pozostają jeszcze rozmowy na gadu, także spokojnie rozdziałów będzie jeszcze tyle, że aż się Wam wszystkim znudzi to czytać ;P
      Hm, i tu pojawia się problem... Mam masę sprawdzianów, kartkówek, zadań, itp., także w ciągu tygodnia notki nie tknę, bo najzwyczajniej w świecie nie mam na to czasu ;/ Postaram się poprawić chociaż część rozdziału w sobotę lub niedzielę, ale nie obiecuję, że on od razu pojawi się na blogu.
      Pozdrawiam ;D

      Usuń
  8. Jestem zadowolona że Harry tak się opiekuje siostrą nigdzie nie mogłam znależć tak dobrego blogu <3 Pozdrawiam i czekam na następny <3

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Harry Harrym, ale w praktyce takiego brata znaleźć jest ciężko...
      Dziękuję i również pozdrawiam ;D

      Usuń
  9. Więcej rozdziałów plissss, też lubie takie długie blogi, mimo nawet jak wam się nie będzie chciało pisać , nie obraże się , choć bedzie mi troszeczke smutno <3

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Może obecnie mamy jako taki zastój, ale myślę, że gdy tylko uporządkujemy swoje prywatne sprawy, to wrócimy do częstszego pisania ;)
      Zrobię wszystko, co w mojej mocy, żeby nie było Ci smutno ;)
      Pozdrawiam ;D

      Usuń
  10. A macie zamiar napisać np. o czymś więcej niż tylko całowaniem się? chyba wiecie o co mi chodzi, ale harry to by wpadł w prawdziwą furię jakby się dowiedział że jego siostrzyczka jest w ciąży, ale by dojebał liamowi! ohohoh morzecie o tym napisać jak chcecie ----blog <3----

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Wiedziałam, że kiedyś padnie takie pytanie.! No po prostu wiedziałam.! ;D
      Nie wiem, ale jedna dwuznaczna scena, przynajmniej w oczach Harry'ego, już jest napisana ;P
      Katherine i ciąża, nie, jakoś to mi się nie klei, nie teraz, kiedy jeszcze chodzi do szkoły ;P
      A może Harry cieszyłby się z perspektywy urodzenia się siostrzeńca bądź siostrzenicy, skąd wiecie...? ;P
      Pozdrawiam ;D

      Usuń
  11. zgodzę się z tb, mogłoby być coś więcej <3 Ale miedzy liamem i Kate ; )

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. No nie no, uwzięliście się.! ;P
      Zastanowię się nad tym, obiecuję ;)
      Pozdrawiam ;D

      Usuń
  12. Jeśeli macie zaplanowaną końcówkę to radze ją rozwinąć bo nie chce by ten blog sie tak szybko zakonczył eh <3 no chyba ze skonczął wam sie pomysły <3 jestem ciekawa jak wy go tak świetne tworzycie <3

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Skąd taka myśl, że to końcówka...? Napisanej treści mamy naprawdę, naprawdę dużo, tylko czasu na jej sprawdzanie jest coraz mniej, niestety ;/
      Czy świetnie to bym akurat polemizowała, ale dziękuję za tak pozytywną opinię ;D
      Pozdrawiam ;D

      Usuń
  13. Kiedy następneeeeeeeeeeeee, kocham ten blog <3 kiedy, kiedy, kiedy??????? <333333333333333333333333333333333333333333333333333 + świetnie piszecie <3 Czytam go 3 raz, wchodzę na niego codziennie , no kocham <333

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Nie mam pojęcia, obecnie zmagam się z ogarnięciem szkoły i znalezieniem trochę wolnego czasu dla siebie...
      Planowałam wziąć się za poprawę dzisiaj, ale co z tego wyjdzie, to nie wiem... ;/
      Dziękuję, to naprawdę miłe.! ;D
      Boże, przeczytać nasz blog 3 razy...?! Jak Ty to, kurcze, zrobiłaś...?!
      Jeszcze raz dziękuję i pozdrawiam ;*

      Usuń
    2. No po prostu się wciągnęłam. : )
      A i chciałam zadać pytanie: Harry powiedział, że wróci z Kate do Holmes Chapel, ale przecież ich rodzice się nimi nie zajmują więc gdzie by zamieszkali? ; '( I to jeszcze sami, a Harry bez najlepszych przyjaciół.
      No po prostu się wzruszyłam, płakałam. Kurczę jak małe dziecko, chba cały blok mnie słyszłał ;))

      Usuń
    3. Ale żeby wciągnąć się aż tak...?! Nie no, dziewczyny, kocham Cię.! ;D
      Nie ukrywajmy tego, że rodzina Stylesów do najbiedniejszych nie należy, także myślę, że coś by tam sobie znaleźli ;D
      A Harry'emu właśnie o to by chodziło, żeby pozbyć się Liam'a i zdusić to uczucie już w zarodku...
      Nie płacz, bo ja zacznę płakać.! O, albo wiem, przyjadę do Ciebie z chusteczkami i będę pocieszać ;D
      Zdecydowanie, odrabianie zadań z polskiego o tej godzinie mi nie służy ;P
      Całuję ;*

      Usuń
  14. Boże, jakie to słodkie. ; *
    Popłakałam się. Xd
    Kiedy następny, bo nie mogę się już doczekać.?!
    Wspaniale piszesz <3

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuję ;D
      Nie ryczcie, proszę Was, nie warto ;P
      No więc tak, przez weekend poprawiłam dwie strony (wiem, słabe tempo, ale coś ostatnio brak mi słów, wyrażeń, zwrotów, synonimów, no, wszystkiego), ale nie opublikuje ich ot tak, bo to jeszcze za mało, ale w ramach rekompensaty mogę je wysłać na emaila, jakby ktoś chciał ;)
      Dziękuję jeszcze raz i ściskam ;*

      Usuń
  15. No z tym się zgodzę, że Kate jeszcze chodzi do szkoły. No i dziecko.
    Może tak jak mówisz, Harry by się ucieszył, ALE na pewno nie z tego, że to dzIecko Kate ma z LIAMEM.
    A co do blogu. NIESAMOWITY <3
    CZEKAM NA NASTĘPNY I POZDRAWIAM. ; * xDD :D

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ogólnie nie wyobrażam sobie Kate jako matki, jakoś to mi do niej nie pasuje, ale pożyjemy, zobaczymy ;D
      W sumie masz rację, ale myślę, że kiedyś przyjdzie taki moment, że da im on swoje błogosławieństwo ;D
      Dziękuję i również pozdrawiam ;D

      Usuń
    2. Jedno słowo............ ZAJEBISTE!!! <3

      Usuń
  16. Naprawdę niesamowity blog, świetnie piszesz (przepraszam ale też się rozkleiłam przy scenie, jak Haruś (Harruś ha.xD) broni w siostry. <3 Czekam na następny <3

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękujemy, bo piszemy we dwie ;)
      Za co Ty mnie przepraszasz...? To ja powinnam przepraszać, że doprowadziłam Cię do płaczu ;)
      Ta troska o Kate to zdecydowanie moja ulubiona cecha w Harrym ;D
      Pozdrawiam ;D

      Usuń
  17. Kiedy, kiedy, kiedy następny. Do weekendu się wyrobicie + dwie strony to i tak dużo! mówię <3 i kc <3.!!!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Nie wiem, nie wiem, nie wiem... ;P
      No do weekendu to nie ma szans, bo tylko w soboty i niedziele (ewentualnie piątki) biorę się do sprawdzania czegokolwiek, bo resztę mojego czasu pochłania szkoła i życie prywatne ;)
      Dwie strony to zdecydowanie mało, tym bardziej, że staram się, aby rozdział zamknął się w granicach dziesięciu stron ;)
      Pozdrawiam ;D

      Usuń
  18. O co chodzi z tą ponurą rzeczywistością. Nie rozumiem. + kocham bloga <3

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Z początku nie miałam pojęcia o co Ci chodzi, ale skądś kojarzyło mi się to wyrażenie i bach! olśniło mnie ;P
      A, widzę, że ktoś tu jest ciekawy ;P "Ponura rzeczywistość" pojawi się w paru następnych rozdziałach, także z czasem wszystkiego się dowiesz ;D
      Dziękuję i pozdrawiam ;D

      Usuń
  19. Nie zbyt lubie opowiedania ze ślubem i dziećmi, coś nie jestem do tego przekonana ale .....blog <3

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. masz racje mi też nie pasi...........

      Usuń
    2. No nie zbyt. ; (
      Jakoś, mam marzenie być gwiazdą jak one direction haha.xxd No ale dziewczyna, ale nie chce mieć dzieci i ślubu bo to rujnuje kariere no może ślub moge mieć ale tylko z gwiazdą ale dziecka nie!

      Usuń
    3. Nikt nie bierze jeszcze żadnego ślubu, a o dziecku to nawet nie wspomnę.! ;D
      W sumie, jak tak dłużej myślę, to niedługo pojawi się bobas ;D
      A ja tam gwiazdą bym nie chciała być, moje życie pasuje mi takim jakim jest, nawet dużo w nim bym nie zmieniała ;) Ja się nie nadaję ani do ślubu, ani do dzieci, także no ;P
      ;)

      Usuń
  20. Nie, tylko nie bobas błagam ;'( A rb jak wy chcecie <3 Blog---bisty <33333333333
    W sumie może być nawet ciekawie...(furia hazzy)! <3

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Przykro mi, on będzie, tak czy inaczej... Mamy to już wszystko dokładnie rozpisane, a z jego "pojawienia się" wynikają inne sytuacje, także zrezygnować nie możemy ;D
      Wątek wściekłości Harry'ego jest chyba Waszym ulubionym, ale kto powiedział, że to będzie dziecko Katherine i Liam'a...? ;D
      Dziękuję i pozdrawiam ;D

      Usuń
    2. O bożeeeeee, coś mnie tknęło po przeczytaniu tej wiadomości , no i trochę się załamałam + To nie będzie ich dziecko, to będzie dziecko : HARREGO!

      Usuń
    3. O nie, i co teraz będzie???!!!

      Usuń
    4. O jezuuuu!!!
      No ale można było to przewidzieć przeż on jest najbardziej zboczony i jako pierwszy najszybciej weźmie dziewczyne do łóżka!!!

      Usuń
    5. Racja.!
      O boże...co to będzie...nwm nie am pojęcia co z tego wyniknie!!!!

      Usuń
    6. O nie!!! Tylko nie to!!!!

      Usuń
    7. Przesadziłyście.!!!
      (Do prowadzących bloga)

      Usuń
    8. Ale mam banana na twarzy.! ;D Ha.! ;D
      Nie wiedziałam, że kilka moich słów może wywołać takie kontrowersje ;D
      A tak nawiasem mówiąc, to Harry sam sobie dziecka nie urodzi ;P
      Spokojnie, jeszcze nie wiecie o co chodzi, a czuję, że za chwilę pojawią się jakieś hejty... Poczekajcie dwa, trzy rozdziały, a wszystko samo się wyjaśni ;D
      Pozdrawiam :)

      Usuń
  21. <333333333333333333333333333333 czekam na nn <3

    OdpowiedzUsuń
  22. Ja nic nie mówię!
    Ale to może być dziecko Zayn'a, ale raczej nie.
    Wydaje mi się że on zdradzi rebekeh z jakąś dziewczyną i będzie potem żałował bo ona będzie w ciąży ( nie rebekah, tylko ta nowa dziewczyna)

    OdpowiedzUsuń
  23. Bożeee.... jaka ja niecierpliwa, no dawajcie tego postaaaaaaaaaaa hahaha . ; *
    Bo nie wytrzymam :D
    Loffffciaaammm was <333 ;***

    OdpowiedzUsuń
  24. http://myliveis1d.blogspot.com/ Dopiero zaczynam jak by co ; ***
    No i czekam z niecierpliwością na nn rozdział <33333

    OdpowiedzUsuń